Sinds 1843 staan tussen Nederland en België grensmarkeringen. Grenspalen van metaal en grensstenen. Van de provincie Limburg hebben we de meerjaren opdracht om de ongeveer 200 ijzeren grenspalen in de provincie Limburg te schilderen. Een klus die onze medewerkers op zeer bijzondere plekken brengt. Op de foto kunt U zien dat een landsgrens zich niet veel aantrekt van een perceelsgrens. Grenspaal 45 (b) staat dan ook gewoon bij een privépersoon in de achtertuin.
Ook van binnen in oude staat hersteld.
De Windmolen die gelegen is in het gehucht Wolfshuis in de gemeente Eijsden -Margraten is de enige windmolen van Nederland die opgebouwd is van mergelsteen, het natuurlijk bouwmateriaal uit de omgeving. In de vijftiger jaren van de vorige eeuw was de molen enkele jaren in gebruik als woonhuis, later deed zij dienst als informatiecentrum. In deze periode werd de binnenkant van deze molen die met name in de winter koud,tochtig en vochtig was aangepakt. Cement stucwerk werd tegen de mergelblokken aan de binnenkant aangebracht waardoor de natuurlijke ventilatie verstoord werd met als gevolg houtrot en aantasting van de mergel.
In opdracht van de eigenaar stichting Limburgs Landschap heeft Monumentenwerk Limburg de benedenverdieping in de oude staat teruggebracht. Beton stucwerk op de mergelwanden is verwijderd en ambachtelijk gerestaureerd. De ingangspartij van de romp is opnieuw opgemetseld met mergelstenen. Een aantal door houtrot aangetaste houten balken zijn vervangen.
Na deze restauratie ziet de bezoeker ook aan de binnenzijde dat zij/hij in de enige Windmolen van Nederland is die gebouwd is met mergel.
Abdij Rolduc behoort tot de belangrijkste religieuze monumenten in Nederland. Het is dan ook een eer om een bijdrage te mogen leveren aan het instand houden van dit monument.
Abdij Rolduc heeft een rijke geschiedenis van meer dan 900 jaar oud. Momenteel wordt het monumentale complex multifuncioneel gebruikt. In de abdij is ook een Brouwerij gevestigd; Brouwgilde Abdij Rolduc. De brouwerij en het proeflokaal zijn gevestigd in de voormalige wasserij van de abdij. Op het dak van dit gebouw staat dan ook nog altijd een grote luchtafvoerkoepel. Deze is onlangs weer in oude luister hersteld. Wij mochten uiteindelijk het schilderwerk verzorgen. Een mooie klus in een van de 100 belangrijkste monumenten van ons land
Raar is een buurtschap van de gemeente Meerssen, gelegen op de Raarberg. Monumentenwerk Limburg heeft in opdracht van de particuliere eigenaar de gevel van een monumentale hoeve gerestaureerd.
Cement gebonden mortel werd in het verleden voor zowat alles gebruikt maar een ding moge nu wel duidelijk zijn mergel en cement dat is geen goede combinatie.
In bovengenoemd pand had men in het verleden gekozen voor het aanbrengen van een cementen plint. Verder had men op een aantal plaatsen grote delen van de mergelmuur geëgaliseerd met cementmortel. Het resultaat was dat de mergel haar vocht niet kwijt kon met als gevolg aantasting van de mergel en het loslaten van de cement-mergel verbinding.
De plint is opnieuw opgebouwd met daarvoor bestemde materialen. De mergelblokken zijn gerepareerd. De aanwezige muurverf is verwijderd, voegen zijn hersteld, raamdorpels vervangen, de goten zijn vernieuwd, de riolering is aangepast en de windveren zijn vervangen.
Wij zijn trots dat we Raar nog een beetje mooier hebben mogen maken.
De geschiedenis van de abdij van Rolduc gaat terug tot 1100. In de tussentijd heeft de Abdij vele bloeiperiodes gehad . Vanaf 1831 tot 1970 als internaat en vanaf 1946 tot 1967 als kleinseminarie voor het bisdom Roermond. Vanaf de jaren zeventig wordt het complex multifunctioneel gebruikt. Een hotel, restaurant , conferentieoord, particuliere woningen, kantoor en praktijkruimten , onderwijsinstellingen en een brouwerij zijn maar enkele van de functies die het complex huisvest.
Een schitterende ambiance die u zeker een keer bezocht moet hebben. Een dergelijk omvangrijk historisch bouwwerk ( een van de grootste van heel Nederland)vergt natuurlijk veel en specialistisch onderhoud. We zijn er trots op dat we een van de bedrijven zijn die een bijdrage mogen leveren aan het in stand houden van dit fantastisch monumentaal erfgoed.
Zoals gebruikelijk werd vroeger veel gebruik gemaakt van plaatselijke bouwmaterialen. In de buurt van Kerkrade werd Nievelsteiner zandsteen gewonnen. Deze steen is gebruikt bij de bouw van de seminarievleugels en met name bij de raampartijen en de plinten. De direktie van Rolduc achtte het noodzakelijk om aandacht te besteden aan de reparatie van deze unieke plaatselijke bouwsteen.
Met de nodige ambachtelijke aanpak is deze klus door medewerkers van Monumentenwerk Limburg ter voller tevredenheid van de opdrachtgever uitgevoerd.
De Janssenmolen in Oirsbeek wordt toegankelijker gemaakt voor het publiek. Het Limburgs Landschap, de eigenaar van deze molen heeft Monumentenwerk Limburg de opdracht gegeven om in de ruimte op de begane grond een tussenverdieping te maken met twee nieuwe trappen zodat bezoekers makkelijker en veiliger in de maalruimte van de molen kunnen komen. Tevens is de gehele benedenverdieping aangepakt. Een nieuwe vloer is gelegd, het voegwerk is vernieuwd en er zijn toiletruimtes gerealiseerd . Verder zijn de toegangspoort en het overige houtwerk geschilderd. We zijn trots dat we een bijdrage hebben mogen leveren aan het toegankelijker maken voor een groter publiek van deze schitterende molen.
Op de foto’s staat een poort van Chateau Neercanne en op de andere foto staat een deel van het hekwerk dat om het Proosdijpark in Meerssen staat.
Het schilderen van monumentale poorten en hekken is een tijdrovende klus die veel geduld en vakwerk vereist. Het hekwerk van het Proosdijpark is bijvoorbeeld handmatig geheel van alle verfsporen ontdaan die de afgelopen decennia erop zijn aangebracht. Dit is niet altijd nodig maar in dit geval wel. Resulteert uiteindelijk in een hekwerk dat weer vele jaren mee kan. Dit soort schilderwerk vraagt om een maatwerk aanpak. De medewerkers van Monumentenwerk Limburg zijn specialisten in dit soort werk.
Kruis keert terug was de kop boven een artikel in het Limburgs Dagblad van 20-10 1972. Ook toen werd volgens dit artikel het kruis volledig opgeknapt.
50 jaar later had het kruis weer alle aandacht nodig. Alle houtelementen waren vergaand verrot, van de corpus ontbrak een arm en het zinkwerk was ook aan vervanging toe. Uiteindelijk staat er nu weer een perfecte weergave van het oorspronkelijke kruis uit 1758. De corpus die in de vorige eeuw was ontvreemd maar waarvan een getrouwe copy was gemaakt in 1972 kon door gebruik van de toen gemaakte mal worden gereproduceerd. Om te voorkomen dat na 50 jaar een dergelijke ingrijpende restauratie weer nodig zou moeten zijn is door opdrachtgever ( gemeente Beek) , de plaatselijke IVN en Monumentenwerk Limburg besloten om een unieke ophangconstructie te ontwerpen waardoor het kruis op dezelfde locatie geplaatst kon worden echter niet in direct contact met de aanwezige boom en ondergrond.
Schweiberg is een buurtschap van Mechelen in de Nederlandse gemeente Gulpen-Wittem.
Een heel mooie plek in het heuvelachtige Zuid-Limburg met alleraardigste mensen die erg betrokken zijn bij hun buurtschap.
Schweiberg heeft een wegkruis maar niet zo maar een het is 4,5 meter hoog en volgens mijn bescheiden mening een van de grootste in onze provincie. Het kruisbeeld is geplaatst in 1948 uit dankbaarheid omdat Schweiberg van veel oorlogsleed in WO 2 bespaard was gebleven . Het kruis en corpus werden vervaardigd door dhr.Charles Tangelder uit Sittard. De corpus die bestaat uit 4 losse keramische delen werden gezien de omvang in 1948 gebakken bij de Mosa ( tegel en sanitair) fabriek in Maastricht.
Monumentenwerk Limburg heeft een nieuw eiken kruis vervaardigd. De corpus was op een aantal plekken gebroken, dit is hersteld. Verder zijn alle metalen delen vervangen. Nadat het hekwerk en gedenkstenen de nodige aandacht hadden gekregen is het kruis van Schweiberg weer in oude glorie hersteld. Zeker eens gaan kijken als U in de buurt bent.
